OYUN ZAMANI

Bu günlerde müthiş bir geçmiş özlemi duyuyorum. Buna, şu an içinde bulunduğumuz duruma bağlı olarak kendimle biraz fazlaca zaman geçirmek mi sebep oldu tam kestiremedim. Çocukluğumu hatırladığımda her zaman yüzüme kocaman bir gülümseme yerleşiverir. Özellikle de çoğu siyah beyaz olan,el ele tutuşmuş gülümseyen bir sürü çocuğun olduğu fotoğraflara bakarken. Hatırlanacak anlatılacak o kadar çok şey var ki. O zamanlarda böyle evde kalmak zorunda olsaydık ne yapardık acaba diye düşündüm geçenlerde.Telefon yok, internet yok, bilgisayar yok, televizyon yok. Sonra aklıma geliveriyor kelime oyunları vardı mesela kardeşim bir kelime söylerdi,o kelimenin bittiği harfle ben bir kelime söylerdim.Biraz da söylenecek kelimeleri daraltınca isim gibi,hayvan gibi tadına doyum olmazdı,düşünmekten beynimiz yanardı ama ne keyifli yanardı hem de.İsim şehir vardı,amiral battıyı da hatırlarsınız sanırım.Bunlarda olmazsa kocaman rengarenk orta atlası açardık,bayrak bulma,ülke bulma,şehir bulma oynardık.Biz oynarken ne çok şey öğrenmişiz meğer,çoğuna şu an genel kültür diye adlandırdıkları.Acaba bu gün ne yapıyor çocuklar?

Ben bu gün için de hiç ümitsiz değilim aslında,çocuklar hala oynayarak öğreniyorlar.Sanırım oyunlardaki materyaller,çevresel faktörler değişti biraz ve bolca teknolojik öge yerleşti oyunların içine.Her nasıl olursa olsun hangi zamanda oynanılır ise oynansın temeldeki katkıları çoğunlukla aynıdır aslında.Çocukların oyun oynarken hayal dünyalarındaki genişlik, oyunlardaki büründükleri karakterler bazen fantastik bir film tadı bırakır bende.,Hele de o özgüvenlerine ne demeli tüm sorumluluğu üstlenirler,organize ederler,performanslar hakkında değerlendirmelerde bulunurlar.Özellikle okul öncesinde gelişen bu beceriler,okul ortamında yapacağı pek çok çalışmayı öylesine kolaylaştırır ki. Meslek hayatınız boyunca öğrencilerinizin öz güvenlerini ,kendilerini ifade edebilme becerilerini anlatarak,göstererek vb.yöntemlerle geliştirmeye çalışmışsınızdır benim gibi muhtemelen.Oyun sürecinde bu beceriler öylesine doğal,kendiliğinden ve keyif alınarak kazanılır ki.Oyun çocuğun zihinsel ve dil gelişimi açısından da önemlidir. Oyun sırasında arkadaşlarıyla sürekli iletişim halinde bulunurken, yönergeler verirken açıklamalar, savunmalar yaparken edindiği beceriler öğrenim hayatı boyunca başta sözel ve dil kazanımları olmak üzere pek çok kazanımı edinmesinde müthiş kolaylıklar sağlayacak, yepyeni kapılar açacaktır önlerine belki de.

Bir yandan da oyun oynamak çocuğu hayata hazırlar hiç farkında olmadan. Hayatının pek çok alanında uyması gerekecek olan kuralların anlamlarını, önemlerini kavrarlar. Sıralarını beklemeyi, tebrik etmeyi,t eselli etmeyi, sevinmeyi,üzülmeyi,dinlemeyi,anlatmayı,paylaşmayı öğrenirler.Evet şu günlerde arkadaşlarıyla birlikte bu zevkten bir süreliğine mahrum kaldılar.Ama pekala da evdeki aile bireyleri de birer oyun arkadaşı olabilirler. O zaman sadece birlikte ne oynayacağınıza karar vermek kalıyor geriye. Ne dersiniz ?Biraz nostalji,hadi kolay gelsin o zaman.Bol oyunlu,bol kahkahalı ve sevgi dolu güzel günlere….